Hoe is dat nu om in een winkel te werken in deze tijden?
We zien vooral dingen die we nog nooit gezien hebben. Sinds donderdagavond is het een drukte van jewelste. We zien lege winkelrekken die gevuld geraken, maar die ook weer zo snel leeg zijn. Het doet pijn aan ons hart om onze winkel zo te zien. En ik begrijp klanten wel. De berichtgeving is heel onheilspellend en ze willen zeker zijn dat ze genoeg voorraad hebben. Al werkt dat het probleem wel in de hand. Er is geen probleem met het aanbod, maar met de onverwacht grotere vraag én om het aanbod tijdig in de winkels te krijgen. Onverwacht, want een maand geleden kon niemand voorspellen dat dit ging gebeuren. Voor zo'n groot bedrijf als Colruytgroup vraagt dit een hele organisatie om zich te organiseren. Laat ons wel wezen, op de bureaus, distributiecentra, chauffeurs, winkels,.. wordt er met man en macht gewerkt om de situatie recht te trekken. Het zou zeker helpen als iedereen enkel het nodige kocht.
Hoe voelt dit nu voor mij? Toen ik dinsdagavond thuis kwam, na een geplunderde winkel te zien, teleurgestelde klanten te zien was ik blij dat ik de volgende twee dagen thuis was. Even op adem komen.
Het weegt op verschillende manieren zo hard door:
Eerst en vooral doen de lege winkelrekken zien pijn. Over heel Colruytgroup doen we ons best om dat recht te trekken. De klanten teleurgesteld zien, is niet leuk.
Daarnaast is het voor ons ook een angstige tijd: De kans dat wij besmet geraken, is toch wel reëel. We kunnen het zo gemakkelijk meenemen naar huis en andere mensen besmetten die ons zo dierbaar zijn. Maar niet alleen die mensen, maar ook onze klanten kunnen we besmetten.
Toch voel ik ook ontzettend veel motivatie. Ik vind het zo zinvol wat ik nu aan het doen ben. Ik zei enkele jaren geleden in een interview op de radio dat ik mijn werk zo zinvol vond. Ik geloof dat andere mensen dit nu ook beginnen te beseffen.
Ik vind het zinvol wat ik doe, maar daarnaast wil ik vooral héél bescheiden zijn. Ik ben maar een klein puzzelstukje in de ontzettend grote puzzel die onze samenleving is. Iederéén draagt zijn steentje bij op zijn/haar manier. Bedankt aan iedereen! Samen tegen Corona.
We zien vooral dingen die we nog nooit gezien hebben. Sinds donderdagavond is het een drukte van jewelste. We zien lege winkelrekken die gevuld geraken, maar die ook weer zo snel leeg zijn. Het doet pijn aan ons hart om onze winkel zo te zien. En ik begrijp klanten wel. De berichtgeving is heel onheilspellend en ze willen zeker zijn dat ze genoeg voorraad hebben. Al werkt dat het probleem wel in de hand. Er is geen probleem met het aanbod, maar met de onverwacht grotere vraag én om het aanbod tijdig in de winkels te krijgen. Onverwacht, want een maand geleden kon niemand voorspellen dat dit ging gebeuren. Voor zo'n groot bedrijf als Colruytgroup vraagt dit een hele organisatie om zich te organiseren. Laat ons wel wezen, op de bureaus, distributiecentra, chauffeurs, winkels,.. wordt er met man en macht gewerkt om de situatie recht te trekken. Het zou zeker helpen als iedereen enkel het nodige kocht.
Hoe voelt dit nu voor mij? Toen ik dinsdagavond thuis kwam, na een geplunderde winkel te zien, teleurgestelde klanten te zien was ik blij dat ik de volgende twee dagen thuis was. Even op adem komen.
Het weegt op verschillende manieren zo hard door:
Eerst en vooral doen de lege winkelrekken zien pijn. Over heel Colruytgroup doen we ons best om dat recht te trekken. De klanten teleurgesteld zien, is niet leuk.
Daarnaast is het voor ons ook een angstige tijd: De kans dat wij besmet geraken, is toch wel reëel. We kunnen het zo gemakkelijk meenemen naar huis en andere mensen besmetten die ons zo dierbaar zijn. Maar niet alleen die mensen, maar ook onze klanten kunnen we besmetten.
Toch voel ik ook ontzettend veel motivatie. Ik vind het zo zinvol wat ik nu aan het doen ben. Ik zei enkele jaren geleden in een interview op de radio dat ik mijn werk zo zinvol vond. Ik geloof dat andere mensen dit nu ook beginnen te beseffen.
Ik vind het zinvol wat ik doe, maar daarnaast wil ik vooral héél bescheiden zijn. Ik ben maar een klein puzzelstukje in de ontzettend grote puzzel die onze samenleving is. Iederéén draagt zijn steentje bij op zijn/haar manier. Bedankt aan iedereen! Samen tegen Corona.
Courage
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, Karla.
BeantwoordenVerwijderen