Midden oktober waren we nog naar Gent met Lucas geweest, maar toen was het nog steeds wachten op de resultaten van het DNA-onderzoek dat vorig jaar in januari was afgenomen. We kregen de boodschap dat we midden december mochten terugbellen om te horen of de resultaten dan al binnen waren. Als ze voordien al binnen zouden zijn, zouden zij contact opnemen met ons.
Midden december hadden we nog niets gehoord, dus belde ik naar het UZ. Zonder resultaat, de secretariaatmedewerkster kon niet in Lucas zijn dossier. Maar ze ging het op mail zetten en de dokter laten terugbellen als de resultaten binnenwaren. We hoorden echter opnieuw niets, dus belde ik vandaag terug. Ik kreeg een vriendelijke medewerkster aan de telefoon die wel zag dat de resultaten binnenwaren, maar hier niet in kon. Ze hoorde of ik kon doorverbonden worden met de dokter. Ik kreeg echter de medewerkster terug aan de lijn die mij vertelde om een afspraak te maken om de resultaten te bespreken. De eerstvolgende afspraak die vrij is, is 19 februari. Verder werd er niets gezegd. Ik vroeg of er op zijn minst kon verteld worden of we ons zorgen moeten maken of niet, want dat we al zo lang op resultaten wachten. De resultaten waren al even binnen en ik zei ook dat ik het héél erg vond dat er dan geen contact met ons werd opgenomen. Hier kon de medewerkster niet op antwoorden en zei dat resultaten nooit aan de telefoon worden besproken. Zij kon op geen enkele vraag antwoorden. Ik vroeg of ik dan op zijn minst kon doorverbonden worden met de dokter. Ze heeft mijn telefoonnummer genoteerd, maar nu is nog altijd de vraag of we telefoon krijgen.
Ik hing met een zwaar gemoed de telefoon op. Zo behandel je patiënten en ouders toch niet? Mensen die zich zorgen maken zo in het ongewisse laten en nog meer dan een maand laten wachten tot de resultaten zouden besproken worden.. Mensen niet direct op de hoogte stellen dat de resultaten binnen zijn.. Mensen niet op zijn minst kunnen zeggen of we ons zorgen moeten maken of niet...
We kunnen alleen maar hopen dat dit een indicatie is dat ze niets of niets ernstigs hebben gevonden.
Hopend op een telefoontje van de specialist..
Midden december hadden we nog niets gehoord, dus belde ik naar het UZ. Zonder resultaat, de secretariaatmedewerkster kon niet in Lucas zijn dossier. Maar ze ging het op mail zetten en de dokter laten terugbellen als de resultaten binnenwaren. We hoorden echter opnieuw niets, dus belde ik vandaag terug. Ik kreeg een vriendelijke medewerkster aan de telefoon die wel zag dat de resultaten binnenwaren, maar hier niet in kon. Ze hoorde of ik kon doorverbonden worden met de dokter. Ik kreeg echter de medewerkster terug aan de lijn die mij vertelde om een afspraak te maken om de resultaten te bespreken. De eerstvolgende afspraak die vrij is, is 19 februari. Verder werd er niets gezegd. Ik vroeg of er op zijn minst kon verteld worden of we ons zorgen moeten maken of niet, want dat we al zo lang op resultaten wachten. De resultaten waren al even binnen en ik zei ook dat ik het héél erg vond dat er dan geen contact met ons werd opgenomen. Hier kon de medewerkster niet op antwoorden en zei dat resultaten nooit aan de telefoon worden besproken. Zij kon op geen enkele vraag antwoorden. Ik vroeg of ik dan op zijn minst kon doorverbonden worden met de dokter. Ze heeft mijn telefoonnummer genoteerd, maar nu is nog altijd de vraag of we telefoon krijgen.
Ik hing met een zwaar gemoed de telefoon op. Zo behandel je patiënten en ouders toch niet? Mensen die zich zorgen maken zo in het ongewisse laten en nog meer dan een maand laten wachten tot de resultaten zouden besproken worden.. Mensen niet direct op de hoogte stellen dat de resultaten binnen zijn.. Mensen niet op zijn minst kunnen zeggen of we ons zorgen moeten maken of niet...
We kunnen alleen maar hopen dat dit een indicatie is dat ze niets of niets ernstigs hebben gevonden.
Hopend op een telefoontje van de specialist..
Zo erg Sarah...er is nog veel werk aan de winkel wat communicatie betreft van arts naar patiënt....ik hoop van ganser harte dat het nieuwe jaar een positieve boodschap mag brengen. Wij duimen alvast! Groetjes
BeantwoordenVerwijderenHedwige
Wat erg zo behandeld te worden. zijn delicate zaken, je zou verwachten dat ze toch attent hierop zouden zijn. Hopend op goed nieuws, veel liefs mamy J
BeantwoordenVerwijderen