Op sommige dagen overvalt het je meer dan op andere dagen. Het gevoel van een beetje weemoed, maar vooral ook dankbaarheid.
Weemoed voor de dingen die anders liepen dan verwacht, maar dankbaarheid voor de dingen die je wel kreeg en wat je leerde uit wat je niet kreeg of niet bereikte.
Op dit moment kan ik toegeven dat ik op een bepaald moment in mijn leven echt wel ongelukkig was. Ik zat in een situatie waar ik verschillende vrienden volgde, maar daardoor wel uit het oog verloor wie ik zelf was en wat ik zelf wilde. Ik zat ook niet in de ideale werksituatie waar ik mij toch wel naar mijn werk moest slepen. Het is niet gemakkelijk om dat op het moment zelf onder ogen te zien en te beseffen dat je eigenlijk niet gelukkig bent. Door verschillende gebeurtenissen heb ik echter de knop wel moeten omdraaien. De vrienden waar ik veel mee optrok, gingen voor een half jaar op reis en toen moest ik zelf beslissen: ' Wat ga IK nu doen?'. Na een tijdje nadenken, besloot ik dat ik zelf ook wel wilde reizen. Ik schreef me in voor twee groepsreizen, eentje naar Senegal en eentje naar Wales.
Wat vertrok ik met een bang hart naar Senegal, maar in wat voor een geweldige groep kwam ik daar terecht en wat ik had geluk dat de geweldigste man ook voor die reis had gekozen. :-D
Ook mijn werksituatie veranderde dat jaar. Ik moest een andere school zoeken waar ik kon starten. Ook dat was een hele verademing.
Na een jaar moesten Bart en ik echter de knoop doorhakken en besloot ik om mijn, toch wel geliefde Elsene, in te ruilen voor het mooie Ieper en daar verder mijn leven op te bouwen. Het moet gezegd worden: ik voelde mij direct heel welkom in Ieper. Bart heeft mij mijn zelfvertrouwen teruggegeven. Dat ik daarvoor onderweg serieus was kwijtgeraakt.
Werk zoeken ging niet zo gemakkelijk als ik op voorhand gedacht had, maar uiteindelijk kwam ik bij een fantastische werkgever terecht. Daar ben ik ook nog altijd zó dankbaar voor. Werken bij Colruyt heeft mij al zóveel bijgebracht. Het heeft mij ook zelfvertrouwen gegeven, maar het leert mij vooral ook zoveel over mijzelf. Mijn positieve punten, maar meer dan eens ook mijn tekortkomingen. Ik ben al vaak met mijn hoofd tegen de muur gelopen. Toch zijn het tekortkomingen die mij het meeste leren. Het doet mij altijd nadenken hoe dingen anders kunnen of hoe ik mijzelf kan verbeteren.
Ook mama worden bleek een hele verandering. Alleen al het mama zijn is een hele aanpassing en leert mij al ontzettend veel. De zorgen over Lucas maken het niet gemakkelijker, maar ook daar leer ik veel uit.
Zou ik de klok willen terugdraaien als ik kon en dingen anders doen? Neen eigenlijk. Ik heb zoveel geleerd uit al deze dingen en ze hebben mij gemaakt tot wie ik nu ben. Het loopt niet altijd zoals je wenst, maar het brengt je bij andere dingen en kijk, achteraf gezien soms zelfs betere dingen. De dingen die nu gebeuren geven mij ook de zin om opnieuw naar dingen uit te kijken en dingen te bereiken.
Al deze dingen doen mij aan onderstaande quote denken en dat lijkt mij een goede afsluiter:
Always look on the bright side of life.
Weemoed voor de dingen die anders liepen dan verwacht, maar dankbaarheid voor de dingen die je wel kreeg en wat je leerde uit wat je niet kreeg of niet bereikte.
Op dit moment kan ik toegeven dat ik op een bepaald moment in mijn leven echt wel ongelukkig was. Ik zat in een situatie waar ik verschillende vrienden volgde, maar daardoor wel uit het oog verloor wie ik zelf was en wat ik zelf wilde. Ik zat ook niet in de ideale werksituatie waar ik mij toch wel naar mijn werk moest slepen. Het is niet gemakkelijk om dat op het moment zelf onder ogen te zien en te beseffen dat je eigenlijk niet gelukkig bent. Door verschillende gebeurtenissen heb ik echter de knop wel moeten omdraaien. De vrienden waar ik veel mee optrok, gingen voor een half jaar op reis en toen moest ik zelf beslissen: ' Wat ga IK nu doen?'. Na een tijdje nadenken, besloot ik dat ik zelf ook wel wilde reizen. Ik schreef me in voor twee groepsreizen, eentje naar Senegal en eentje naar Wales.
Wat vertrok ik met een bang hart naar Senegal, maar in wat voor een geweldige groep kwam ik daar terecht en wat ik had geluk dat de geweldigste man ook voor die reis had gekozen. :-D
Ook mijn werksituatie veranderde dat jaar. Ik moest een andere school zoeken waar ik kon starten. Ook dat was een hele verademing.
Na een jaar moesten Bart en ik echter de knoop doorhakken en besloot ik om mijn, toch wel geliefde Elsene, in te ruilen voor het mooie Ieper en daar verder mijn leven op te bouwen. Het moet gezegd worden: ik voelde mij direct heel welkom in Ieper. Bart heeft mij mijn zelfvertrouwen teruggegeven. Dat ik daarvoor onderweg serieus was kwijtgeraakt.
Werk zoeken ging niet zo gemakkelijk als ik op voorhand gedacht had, maar uiteindelijk kwam ik bij een fantastische werkgever terecht. Daar ben ik ook nog altijd zó dankbaar voor. Werken bij Colruyt heeft mij al zóveel bijgebracht. Het heeft mij ook zelfvertrouwen gegeven, maar het leert mij vooral ook zoveel over mijzelf. Mijn positieve punten, maar meer dan eens ook mijn tekortkomingen. Ik ben al vaak met mijn hoofd tegen de muur gelopen. Toch zijn het tekortkomingen die mij het meeste leren. Het doet mij altijd nadenken hoe dingen anders kunnen of hoe ik mijzelf kan verbeteren.
Ook mama worden bleek een hele verandering. Alleen al het mama zijn is een hele aanpassing en leert mij al ontzettend veel. De zorgen over Lucas maken het niet gemakkelijker, maar ook daar leer ik veel uit.
Zou ik de klok willen terugdraaien als ik kon en dingen anders doen? Neen eigenlijk. Ik heb zoveel geleerd uit al deze dingen en ze hebben mij gemaakt tot wie ik nu ben. Het loopt niet altijd zoals je wenst, maar het brengt je bij andere dingen en kijk, achteraf gezien soms zelfs betere dingen. De dingen die nu gebeuren geven mij ook de zin om opnieuw naar dingen uit te kijken en dingen te bereiken.
Al deze dingen doen mij aan onderstaande quote denken en dat lijkt mij een goede afsluiter:
Always look on the bright side of life.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten