Je komt in de Colruyt en ziet iemand in de versmarkt (de frigo/ koude zone/...) bijna in de rayon kruipen om toch maar het langst houdbare artikel te nemen. Triomfantelijk doet hij dit nog een paar keer over.
Een situatie die veel mensen bekend in de oren zal klinken.
Voor ik bij Colruyt werkte, stond ik hier niet echt bij stil al nam ik toen ook altijd al de voorste producten. Nu ik drie jaar bij Colruyt werk, krijg ik er de kriebels van. Dat vraagt waarschijnlijk wel een woordje uitleg.
Eerst en vooral krijg ik daar de kriebels van omdat we als medewerker FIFO (first in first out) moeten toepassen. Dit betekent dat de langst houdbare artikels achteraan moeten geplaatst worden, want wat eerst is binnengekomen, moet ook eerst terug buiten. Wat zou het gemakkelijk zijn als we gewoon alles vooraan in de rayon konden steken. Zou in ieder geval veel sneller gaan. Ik krijg daar dus wel de kriebels van omdat we daar veel tijd in steken en dat het precies voor niets is dat we dit doen.
Daarnaast krijg ik er ook de kriebels van, want het betekent ook dat we artikelen moeten weggooien die we eigenlijk best hadden kunnen verkopen. We bouwen qua data al een buffer in, zodat zuivelproducten, charcuterie, kazen en dergelijke zeker nog minstens vier dagen houdbaar zijn. Meestal zijn ze nog langer houdbaar, zeker als ze net zijn binnengekomen. Zelfs een week of twee weken nadat ze zijn binnengekomen, zijn ze nog minstens vier dagen houdbaar. De artikelen die niet aan deze voorwaarde voldoen, worden uit de rayon gehaald. Gelukkig is het niet zo dat deze artikelen in de vuilbak gegooid worden. Deze artikelen recupereert Colruyt, maar het brengt wel extra kosten met zich mee en zorgt dat het milieu het zwaarder te verduren krijgt. Het beste zou nog steeds zijn dat ze voor hun eerste doel gebruikt worden. Het is echt zonde als je ziet wat wij soms uit de rekken moeten halen.
Je kan je afvragen of het effectief nodig is dat je thuis producten hebt die nog zeker een maand houdbaar zijn of waar je een hele voorraad van hebt liggen. Uiteindelijk zijn dat producten die tot verse producten horen en eigenlijk geen weken in de koelkast horen te liggen. Groenten of fruit laat je ook geen weken liggen. We zijn daar toch wel redelijk verwend in geworden.
Iedereen kent waarschijnlijk ook wel de situatie dat je dingen koopt en die je uiteindelijk thuis ook moet weggooien omdat je er dan toch geen zin in hebt. Met een veel te grote afvalberg tot gevolg.
We zouden allemaal wat meer ons steentje moeten bijdragen om minder voedsel te verspillen. Als Colruyt - medewerkers doen we dit door FIFO toe te passen.
Als consument kunnen we dit doen door bewuster na te denken wat we effectief gaan verbruiken en artikelen kopen die we binnen de termijn gaan verbruiken van de oudste data (minstens vier dagen houdbaar, meestal langer) die in de rayon liggen.
Het is in ieder geval een uitdaging die ik met plezier wil aangaan. Want ook ik koop zeker producten die we dan eigenlijk niet gebruiken.
Een situatie die veel mensen bekend in de oren zal klinken.
Voor ik bij Colruyt werkte, stond ik hier niet echt bij stil al nam ik toen ook altijd al de voorste producten. Nu ik drie jaar bij Colruyt werk, krijg ik er de kriebels van. Dat vraagt waarschijnlijk wel een woordje uitleg.
Eerst en vooral krijg ik daar de kriebels van omdat we als medewerker FIFO (first in first out) moeten toepassen. Dit betekent dat de langst houdbare artikels achteraan moeten geplaatst worden, want wat eerst is binnengekomen, moet ook eerst terug buiten. Wat zou het gemakkelijk zijn als we gewoon alles vooraan in de rayon konden steken. Zou in ieder geval veel sneller gaan. Ik krijg daar dus wel de kriebels van omdat we daar veel tijd in steken en dat het precies voor niets is dat we dit doen.
Daarnaast krijg ik er ook de kriebels van, want het betekent ook dat we artikelen moeten weggooien die we eigenlijk best hadden kunnen verkopen. We bouwen qua data al een buffer in, zodat zuivelproducten, charcuterie, kazen en dergelijke zeker nog minstens vier dagen houdbaar zijn. Meestal zijn ze nog langer houdbaar, zeker als ze net zijn binnengekomen. Zelfs een week of twee weken nadat ze zijn binnengekomen, zijn ze nog minstens vier dagen houdbaar. De artikelen die niet aan deze voorwaarde voldoen, worden uit de rayon gehaald. Gelukkig is het niet zo dat deze artikelen in de vuilbak gegooid worden. Deze artikelen recupereert Colruyt, maar het brengt wel extra kosten met zich mee en zorgt dat het milieu het zwaarder te verduren krijgt. Het beste zou nog steeds zijn dat ze voor hun eerste doel gebruikt worden. Het is echt zonde als je ziet wat wij soms uit de rekken moeten halen.
Je kan je afvragen of het effectief nodig is dat je thuis producten hebt die nog zeker een maand houdbaar zijn of waar je een hele voorraad van hebt liggen. Uiteindelijk zijn dat producten die tot verse producten horen en eigenlijk geen weken in de koelkast horen te liggen. Groenten of fruit laat je ook geen weken liggen. We zijn daar toch wel redelijk verwend in geworden.
Iedereen kent waarschijnlijk ook wel de situatie dat je dingen koopt en die je uiteindelijk thuis ook moet weggooien omdat je er dan toch geen zin in hebt. Met een veel te grote afvalberg tot gevolg.
We zouden allemaal wat meer ons steentje moeten bijdragen om minder voedsel te verspillen. Als Colruyt - medewerkers doen we dit door FIFO toe te passen.
Als consument kunnen we dit doen door bewuster na te denken wat we effectief gaan verbruiken en artikelen kopen die we binnen de termijn gaan verbruiken van de oudste data (minstens vier dagen houdbaar, meestal langer) die in de rayon liggen.
Het is in ieder geval een uitdaging die ik met plezier wil aangaan. Want ook ik koop zeker producten die we dan eigenlijk niet gebruiken.
