dinsdag 23 november 2021

De niet meer zo verdwaalde leerkracht.

Een dikke acht jaar geleden kwam ik in Ieper wonen. Na even te solliciteren in het onderwijs, vond ik niet direct werk in het onderwijs. Verhuizen, nieuwe mensen leren kennen, zorgden ervoor dat ik toch op één vlak stabiliteit wou. Ik wou zeker zijn van een inkomen. Zo begon ik te solliciteren in andere domeinen dan het onderwijs. Colruyt was één van de plaatsen waar ik solliciteerde. Ik kon al snel testen gaan doen en werd uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Dit verliep allemaal voorspoedig en al snel kon ik beginnen werken in de Colruyt van Ieper. 


Acht jaar later waag ik mij toch aan de sprong terug naar het onderwijs. Ik heb de klik gemaakt, de tijd is rijp om de zekerheid op te geven voor wat meer onzekerheid. Tot het einde van dit schooljaar heb ik werkzekerheid, daarna is het allemaal nog heel onzeker. Toch moet ik de stap nu zetten. 


Het is met pijn in het hart dat ik binnen een dikke maand de Colruytdeur achter mij toetrek. 

Veel langer dan ik zelf verwacht had, ben ik blijven plakken in de Colruyt. Ik schreef het zo'n vijf jaar geleden al dat ik zoveel arbeidsvreugde haalde uit het werk daar en nog steeds. Ik doe het nog steeds met passie en dat ga ik de komende maand zeker blijven doen. 


Ik ben zo ontzettend dankbaar dat ik de kans heb gekregen om bij Colruyt aan de slag te gaan. 

Ik heb er zoveel bijgeleerd, over anderen en over mijzelf. Mijn eerste gerant zei: ' Gaat dat niet raar zijn om in een team te werken?' Ik vond dat een rare vraag en vond het maar vanzelfsprekend dat dat als vanzelf ging gaan. Dat was toch wel verkeerd gedacht van mij. Amai, ik heb dat echt moeten leren. Ik ben op muren gebotst, maar uiteindelijk ben ik er alleen maar wijzer van geworden. 

Ik ben veel meer met mijn sterke en zwakke punten geconfronteerd geweest dan ik ooit had gedacht. Werken in de Colruyt kon geen grotere leerschool zijn.


Ik ga zoveel sterker terug in het onderwijs dan dat ik de deur zoveel jaren geleden heb dichtgetrokken. 

 

 Amaai, ik ga het missen: het werk, de collega's. Een dikke, dikke merci om er zo'n prachtige acht jaar van te maken.