Het is vaak een wirwar van gedachten in mijn hoofd. Veel gedachten die het tegen elkaar opnemen. Gedachten die positief zijn en denken dat ik alles aankan, maar vaak ook gedachten die het allemaal heel oneerlijk vinden, gedachten vol twijfel, gedachten waarin ik mijzelf schuldig acht, gedachten die zich afvragen of wat er allemaal gebeurt ook anders kon. Gedachten waarin ik mij afvraag of ik bepaalde dingen kon voorkomen.
Gedachten die heel liefdevol zijn, maar evengoed ook gedachten die het allemaal heel lastig vinden.
Het is geen gemakkelijke opgave om al die gedachten te ordenen. Soms denk ik dat het mij gelukt is om ze allemaal te ordenen, maar een paar minuten/uren/dagen later ben ik dat gevoel weer kwijt.
Momenten van blijdschap, liefde,.. die mij overvallen, maar evengoed momenten van onmacht, oneerlijkheid,.. die binnendringen. Vooraf is het moeilijk te weten welke gedachten/ gevoelens het deze keer zullen zijn.
Sommige dingen zijn lastig, maar tijdelijk en daarom beter leefbaar en gemakkelijker te plaatsen.
Bij andere dingen komt het besef dat die helemaal niet zo tijdelijk zijn en die moeten ook te plaatsen zijn. Dit is wel een heel stuk minder eenvoudig. De negatieve gedachten zoeken zich meer een weg door mijn hoofd.
'Hou vol. Het komt allemaal weer goed.' - Martine Tanghe
' Het donkerste uur is het uur voor de zon opkomt.' - Paulo Coelho ( De alchemist)
Twee quotes die ik in gedachten blijf houden en waar ik ook ten stelligste in wil geloven.
